In de rust genoten we van heerlijke thee om op te warmen in de kleedkamer van Cartouche. Dider gaf deze keer een rustbespreking op zijn Almeers, wat het team erg waardeerde. In de tweede helft stond Foppe weer klaar voor een corner, maar eerst moest hij zijn vastzittende veter losmaken en weer vastmaken, om vervolgens zijn stick te controleren en een handje te geven aan de stopper. Maar soms heb je bijgeloof nodig om een pot over de streep te trekken, en ook ditmaal was het weer raak. Foppe pushte fenomenaal zoals we van hem kennen, en scoorde.

Ik zou veel woorden kunnen gebruiken of een leuk verslag kunnen schrijven, maar we vochten als leeuwen. Het was geen mooi hockey meer in het laatste kwart, maar keihard werken en vechten voor wat we waard waren. En wat waren we het waard? Drie prachtige punten.

Een shoutout naar Dames 1 en naar Jan en Jan natuurlijk, en de rest van het publiek, bedankt! Bob, we hebben je gemist, maar hopelijk zien we je weer tegen Ally 036!