(bron: G&E) © Foto Margot Brakel

Halverwege de derde periode van de wedstrijd haalde Foppe Houting zijn kousen even op, tikte de hand aan van Benjamin Stibbe en maakte zich op voor een strafcorner.

Houting haalde uit, miste, maar zag en hoorde tot zijn opluchting dat hij nog een kans kreeg. Nu was het wel raak en de vuist ging omhoog. Gooische kwam langszij in een wedstrijd die op dat moment al beslist had kunnen zijn in het voordeel van de thuisploeg.

Het belang van de wedstrijd voor Gooische behoefde geen uitleg. De ploeg van coach Dider Meijer wil zo snel mogelijk op eigen kracht en zonder nacompetitie veilig zijn. Net als vorig seizoen. De ontmoeting met de iets lager geklasseerde Almeerders was er daarom eentje van cruciaal belang.

Toch was het Almeerse, dat later deze maand Kampong ontmoet in de finale van de Gold Cup, dat de score opende. Na amper zeven minuten in het eerste kwart kwamen de bezoekers op voorsprong door een tip-in van Manuel Verga. Wat de vele bezoekers toen nog niet wisten, was dat de vroege tegenvaller het startsein zou zijn van een demonstratie van wilskracht en doorzettingsvermogen.

Van Bussumse kant welteverstaan. Symbool hiervan werd Tjebbe Keijzer, die weliswaar niet beloond werd met een goal, maar door het thuispubliek minstens werd ingeschat op het bezitten van zes longen. De acties van Keijzer, het talent van Sander van der Putte en de gecombineerde slimheid en passie (vaak ook verbaal) van Stibbe werden een plaag voor de gasten, die alleen maar opgelucht en blij konden zijn met een 0-1 voorsprong.

Ook na rust waren de bezoekers een figurant in het duel. Maar de ploeg van Meijer scoorde niet. Tot het moment van Houting aanbrak. Langs de kant nam iedereen nog een glaasje en kinderen een ijsje. Wachtend op al het moois dat nog zou gaan komen. Want daar was inmiddels geen enkele twijfel over.

Toch was het opnieuw Verga, namens Almeerse, die aan dat gevoel een einde maakte door opnieuw onverwacht te scoren. Even leek het erop dat Gooische, dat een hele wedstrijd reclame had gemaakt voor de hockeysport, met lege handen over zou blijven.

Een door Filip Krikke vlekkeloos ingeschoten strafcorner in het eindsignaal voorkwam dit doemscenario. Na afloop vlogen coach Meijer en zijn assistent Hessel Plat elkaar kort in de armen. Van opluchting, maar zeker ook blijdschap.

,,We doen onszelf natuurlijk pijn door het niet eerder te beslissen, maar ik vind het super knap dat ze het twee keer zo om weten te draaien’’, vertolkte Meijer zijn blijdschap. Plat vulde zijn collega aan: ,,We hadden meer verdiend, maar dit puntje is er echt eentje gewonnen op wilskracht.’