bron G&E  Wim Herstel

Terwijl de zon eindelijk begon te schijnen aan de Meerweg in Bussum wisten de hockeysters van Gooische dat een moeilijke opdracht wachtte. Een dag eerder waren ze met 3-0 onderuit gegaan in Tilburg.

,,Het waren beslissende momenten. En dan kan je zien dat Were Di wat meer ervaring heeft met dit soort wedstrijden’’, was de uitleg van Steenbeek bij het verlies.

Meer ervaring of niet, een dag later was haar ploeg gedurende de hele wedstrijd de baas tussen de lijnen. Na een kwartier spelen in het eerste kwart werd het veldoverwicht beloond met het eerste doelpunt van de middag. En voor de zoveelste keer dit jaar tekende Sophie Schlatmann voor de goal.

Beloning

Waar veel de eerste ontmoeting tegen zat, groeide Gooische op eigen veld naar de vorm, die de ploeg zo kenmerkte dit seizoen en deze beloning had opgeleverd. Vooral kenmerkend voor de ploeg, gedurende het hele seizoen, was de veerkracht.

Nog voor de competitie van start was gegaan, moesten Gooische Steenbeek een tijd missen in verband met een zwangerschapsverlof. Toen Steenbeek eindelijk kon aansluiten, moest zij noodgedwongen weer tijdelijk afhaken door een even plotselinge als ernstige ziekte van haar zoontje.

De groep, die volgens Steenbeek enorm meegeleefd had in deze periode, kreeg een duo als tijdelijke trainers. Pieter en Dianne Bos namen de taken van Steenbeek over en bleven ook actief toen zij weer terugkeerde voor de groep. En al die tijd bleven de resultaten goed.

Gooische werd tweede in poule A van de overgangsklasse en mocht zich zodoende opmaken voor een duel tegen de nummer twee van poule B. Het ervaren Were Di werd de tegenstander.

Opluchting

Zondag was het die Tilburgse ploeg die hapte naar adem en vooral opgelucht was toen het laatste fluitsignaal klonk. Een 2-0 nederlaag was voor Were Di nét genoeg voor de finale.

Na de gebruikelijke kring na afloop van de wedstrijd, richtte Steenbeek zich op. Met de tranen nog in haar ogen en op haar wangen: ,,Pff nou, het komt er nu allemaal een beetje uit. Nee, ik huil niet omdat we het niet hebben gered. Maar ik besef nu dat het over is voor mij. Ik ga wat anders doen en Pieter neemt het volgend jaar over. En wat ben ik trots op die meiden. Zo’n achterstand en dan uiteindelijk maar één goal tekort komen. Wat een veerkracht’’, was het slotcommentaar van Steenbeek als coach van Gooische.