Met verdriet hebben we afscheid genomen van ons Erelid Loes Nieuwland.

Tot een paar maanden geleden was Loes nog elke zondag aanwezig bij de thuiswedstrijden van Dames 1, 2 en Heren 1. Rustig kijkend en immer scherp in haar oordeel over het wedstrijdverloop. Tijdens een laatste gesprek vertelde ze hoe ze had genoten van de gezellige middag met de heren van 45-2. Ze kon er intens van genieten om bij te praten met de mensen die ze al van jongs af aan kende. 

Loes begon met hockeyen in Rotterdam bij MRHC (Maasstad-Rotterdam Hockey Combinatie). In 1963 kwam ze bij Gooische hockeyen. In de jaren ‘70 en ‘80 heeft Loes zeer veel voor Gooische gedaan: jeugdtrainer, wedstrijdsecretariaat, medeoprichter van het toenmalige Gooische touringteam en speelster in diverse elftallen. Op Loes konden ze altijd rekenen als er een invaller nodig was. 

In die tijd ondersteunde ze regelmatig Fred en Hanneke Naerssen bij het runnen van de bar. Zoals ze het zelf omschreef: ‘Wij Rotterdammers praten niet, wij doen.’  Voor al haar inzet is ze in 1995 benoemd tot Erelid van Gooische. 

In 1995 ging ze op haar zestigste met vervroegd pensioen. Na haar pensioen is ze zeer actief gebleven en heeft ze haar hart verpand aan Guatemala. Lange periodes heeft ze daar doorgebracht en ze heeft veel kinderen ondersteund. Met een twinkeling in haar ogen vertelde ze over haar pleegkinderen en over haar pleegdochter, die haar recentelijk nog is komen opzoeken. 

Zij is altijd een zeer enthousiast lid geweest van de Rozenboom, zo toonde zij ook haar blijvende betrokkenheid bij de oud-leden. Daarnaast miste ze bijna nooit een ALV om zo op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen van de vereniging. 

Met bewondering kijken we terug hoe Loes haar leven invulling heeft gegeven. Een zelfstandige vrouw die haar tijd vooruit was. Ze heeft tot het einde van haar leven de regie in eigen hand gehouden.

Loes heeft voor altijd een speciale plek in ons hart. We gaan haar enorm missen.