,,Het was écht een grote teleurstelling. Als ploeg waren we gedreven om het op bezoek in Venlo af te maken, maar ik denk dat er toch wat spanning op zat. En daar komt nog bij dat Venlo er bovenop zat. Die waren het veld ingegaan, als de nummer 3, om het seizoen goed af te sluiten’’, blikt Indy van Oosterhout terug op de zeperd van de dames.
Bijna tweehonderd kilometer verderop beleefde Jens Hagen ook bepaald niet de mooiste middag van zijn leven. In Delft moest de koploper de klus klaren tegen Hudito. Maar verder dan een gelijkspel (2-2) kwamen de mannen niet. Voor Hagen, die dit seizoen al zo vaak belangrijk was, eindigde de wedstrijd helemaal in mineur.
,,We kregen vlak voor tijd een strafcorner. Vooraf was afgesproken dat Juup (Krop, red.) de eerste corner zou nemen en ik de tweede, als dat zo uit kwam. Dan sta je daar en ik wist dat als ik ’m erin zou slaan, we kampioen waren. Ik voelde echt wel wat spanning. Ik pushte de bal loeihard op de paal. Dat was geen fijn gevoel’, klinkt het nog altijd teleurgesteld.
En zo ging de schaal op de laatste dag naar Ring Pass en bij de dames trok HBS aan het langste eind. Desillusie in de kleedkamer en een lange terugreis voor de boeg.
,,De busreis op de heenweg was erg leuk, terug begon het een stukje minder. Maar naarmate de reis vorderde, was er alweer de ambitie om er mooie play-offs van te maken. We hebben een goed team, de sfeer is goed en nu wacht Cartouche. Ik denk dat we er klaar voor zijn’’, aldus aanvoerster Van Oosterhout.