Op sportpark Meerweg in Bussum voelde het zondagmiddag aan als een finale. Bij beide partijen was duidelijk dat het alles was, of niks. Het zorgde voor veel publiek, er waren rookbommen aan het begin van de wedstrijd en er volgde een explosie van geluk na de beslissende redding van Kerkmeer.
Vooraf al was duidelijk dat Leonidas zich niet zomaar zou overgeven, na het 2-4 verlies van zaterdagmiddag op eigen veld. Het eerste signaal kwam van de meegereisde fans. ’Op een fantastische sportmiddag. Aanmoedigingen zijn leuk, maar overdrijf het niet. Laten we het netjes houden. Daarom ook geen vuurwerk en rookbommen’, klonk het door de Bussumse geluidsinstallatie toen de fans van de bezoekers eens goed achter hun ploeg gingen staan.
Dat zal wel, maar wij zijn hier om onze club aan te moedigen, moeten de jonge fans van Leonidas gedacht hebben, want nog voordat de wedstrijd begon werd de sfeer nog wat vergroot met een paar onschuldige rookbommetjes. Het begin van een echte finale, zal de overgrote meerderheid gedacht hebben. Leuke kleuren en spelers voor een moment in de mist. Het werd met applaus ontvangen door het publiek.
Ferme taal
Maar niet door de speaker van de thuisclub. Met een sprint rende hij richting de Rotterdamse jeugd en sprak hen toe in een taal, die vlak daarvoor nog door hemzelf werd afgeraden
Binnen de lijnen was er ook de nodige spanning. Gooische kreeg amper grip op de Rotterdamse wilskracht. Maar met de op zaterdag opgebouwde voorsprong van twee doelpunten in het achterhoofd, was er geen sprake van paniek. Dat verschil werd door Leonidas na een half uur teruggebracht tot één doelpunt. Vlak na rust werd het 0-2, waarmee de stand tussen beide clubs weer in evenwicht was.
Gooische leek even te wankelen, maar ook de thuisclub kreeg kansen op een doelpunt en toen Jens Hagen een paar minuten later de stand op 1-2 bracht, slaakte het hele sportpark een zucht van verlichting.
Maar ook in het slot van de wedstrijd weigerde Leonidas te capituleren. Dat had ook coach Peter Jonker gezien. ,,Dit was een wedstrijd tussen twee gelijkwaardige ploegen. Maar op de één of andere manier kunnen wij als ploeg maar moeilijk omgaan met deze vechtlust en manier van spelen. Natuurlijk heb ik ook wel gedacht dat het fout kon gaan. Maar als dat zo was gegaan, dan had ik dat ook wel kunnen relativeren. Mooi dat onze shoot-outs perfect waren.’’
Zover kwam het omdat Leonidas vlak voor tijd op 1-3 kwam. En daarin gebeurde iets opmerkelijks. De thuisploeg, die zo had gewankeld, excelleerde van begin tot einde. En met Jeroen Kerkmeer in de goal werd het zenuwslopende klusje geklaard. Twee reddingen maakte van hem de held van de dag, van zijn team en van de complete jeugdafdeling van de club, die hem na afloop belaagde voor een handtekening.
,,Ja, dit voelt heel lekker! De wedstrijd was niet best, maar de uitkomst van de shoot-outs des te beter. Op naar Ede’’, aldus de bescheiden held van de club. De volgende horde voor Gooische, op de weg naar de promotieklasse, is een tweeluik met Ede, de nummer 10 van de promotieklasse.
,,Ik hoop dat we er daar iets heel moois van kunnen maken’’, blikte de naar Kampong vertrekkende Sander van der Putte hier heel kort op vooruit.