Het had de middag van het grote afscheid moeten worden. Zowel de hockeyers als de hockeysters van de club uit Bussum hadden maandagmiddag kans om de overgangsklasse vaarwel te zeggen. ’Op naar de promotieklasse’, klonk het aan het begin van de dag, nog ruim voor de duels van de mannen en vrouwen.
Het werd uiteindelijk helemaal niets. Met lege handen en een rotgevoel kon het massaal toegestroomde publiek tot tweemaal toe worden bedankt. Toch was de reactie van beide coaches opvallend nuchter, vlak na de verloren duels.
,,Ik gebruik het woord helemaal niet graag, maar ik ben gewoon trots op die meiden’’, was het eerste commentaar van Pieter Bos, coach van de dames. Peter Jonker, zijn collega van de mannentak, begon nog treffender: ’Het is niet anders.’
Saillant detail
Saillant detail was dat zowel de mannen als vrouwen al een paar weken geleden kampioen konden worden. Maar beide ploegen zagen op de slotdag van de competitie de titel in rook opgaan. Eventuele promotie moest komen uit de play-offs, en daarin plaatsten beide teams zich voor de grote finale.
De dames mochten het spits afbijten in een treffen met Breda. Twee dagen eerder had de ploeg van Bos, met een 0-0 resultaat op vreemde bodem, een mooie uitgangspositie voor het cruciale duel binnen gesleept. Een kleine winst was genoeg, zo wisten de hockeysters.
De ploeg, die een paar weken geleden nog doodziek was van het verloren kampioenschap, had zich opgericht en laten zien dat promotie zeker nog tot de mogelijkheden behoorde. Het stugge Cartouche werd eerst opzij gezet en in deel één van het tweeluik tegen Breda bleef Gooische dus keurig overeind.
Kwestie van afmaken op de zogeheten Super Sunday op sportpark Meerweg in Bussum. Lange tijd had het daar alle schijn van. De ploeg van Pieter en Dianne Bos, zonder de geblesseerde Poppy Webb, speelde volwassen, aanvallend waar het kon en verdedigend sterk. De paar kansjes die Breda kreeg, waren het gevolg van zeldzame slippertjes, maar leverden, behalve wat euforie bij de Bredase aanhang, niks op.
Anderzijds bleef de dominantie van Gooische ook zonder doelpunten. De mooie dribbels van Sophia Koetsier, de passes van Malou Mol en de slimme acties van Dirkje Reuver; Gooische was heer en meester op eigen terrein.
Maar geen goals. Ook niet uit de strafcorners, die nergens het niveau haalden van de afgelopen tijd. Wat restte was het nagelbijten tijdens de shoot-outs. Daarin toonde Breda zich net iets beter.
,,Over twee wedstrijden gezien hebben we het erg goed gedaan. Ik denk ook dat we alles gedaan hebben wat we moesten doen, maar dit is helaas de uitkomst. Het is niet anders’’, klonk het uit de mond van de coach.
Ook het doembeeld van nog een jaartje overgangsklasse, kon Bos niet uit zijn evenwicht brengen. ,,Daar kan ik me vrij makkelijk overheen zetten. Zeker als ik zie waar we vandaan komen. Als we begin dit seizoen dit gesprek hadden gehad, dan was ik al blij geweest met play-offs. Na de winterstop kenden we een paar vervelende blessures. Nee, ik vind echt dat we een goed seizoen hebben gedraaid’’, aldus de coach, die ook volgend jaar aan Gooische verbonden blijft.
Alle hoop bij het publiek, op een inmiddels tot de nok toe gevuld sportpark Meerweg, was daarna gevestigd op de mannen. Ook zij kwamen uit de heenwedstrijd met een prachtig resultaat (2-2) en hadden alle reden tot optimisme over een goede afloop.
Maar Ede, de nummer tien van de promotieklasse, dacht daar toch iets anders over. In een hoog tempo werd de thuisploeg duidelijk gemaakt dat er een groot verschil bestaat tussen hoop en werkelijkheid. Nog voor rust keek Gooische tegen een pijnlijke 0-2 achterstand aan.
Het geheim van de kleedkamer werd na afloop niet geopenbaard, maar de thuisploeg leek in niks op de ploeg die zich voor rust zo naar achteren had laten drukken. In het derde kwart was het Gooische dat het tempo bepaalde en, zonder enig overdrijven, de achterstand had kunnen ombuigen in een 4-2 voorsprong.
Maar zover kwam het niet. Juup Krop scoorde uit een strafcorner de 1-2, maar daar bleef het bij. Het vierde kwart was er eentje voor de doemdenkers. Want wie zoveel kansen krijgt en zelfs diverse corners, maar niet weet te scoren, die kan wachten op een dreun van de tegenstander. Sportwetten liegen nooit en het was Ede dat het sterke offensief van Gooische een halt toeriep via een goed ingeschoten strafcorner. In de resterende minuten bleef Gooische consistent in het spelbeeld van de tweede helft: veel kansen creëren, maar niet scoren. En dus moest het publiek accepteren dat ook de tweede kans op promotie was verdwenen.
Enorm balen
,,In de rust maakte ik me eigenlijk niet zo druk. Ik wist dat ze dat tempo niet vol konden houden. En dat zag je direct in het derde kwart. Maar we maken ’m niet, op die ene corner na dan. Misschien ben je als ploeg dan gewoon nog niet goed genoeg. Zelf vind ik dit niet zo ingewikkeld. Natuurlijk baal ik enorm, maar na de winter ging het soms toch allemaal een beetje minder. Ik weet niet of we het verdiend hadden, maar het was wel mooi geweest’’, was de conclusie van Jonker, die ook volgend jaar aan het roer staat bij Gooische.
Het enige definitieve afscheid van de middag was voor Sander van de Putte. De speler die naar hoofdklasser Kampong vertrekt, had graag afscheid genomen met promotie. ,,Kijk dan, dat is toch prachtig. Daar doe je het voor’’, vertelde hij wijzend naar de massa’s mensen langs het veld. ,,Ik vind het echt dood en doodzonde. Ik was graag met een feestje vetrokken. Kampong komt straks, maar ik wil eerst goed afsluiten met deze jongens en bij deze mooie club.’’’
Hockey finale play-offs
Gooische (v)-Breda 0-0 (Breda w.n.s)
Gooische (m)-Ede 1-3
9. Pouderijen 0-1 (sc), 20. Douglas 0-2, 46. Krop 1-2 (sc), 62. Draaier 1-3 (sc).